Bugün yazdıklarımı çok değer verdiğim Birisi okumuş.Kendince anlamlar yüklemiş ve üzülmüş.Zaten yazdıklarımı birileri okuduğunda genelde üzülür.Gerçekleri yazmaya çalıştığım için mi?Yoksa karanlık olduğum için mi?Bilmiyorum.'Birisi' dışında başkalarının gerçekten üzüldüğünü de zannetmiyorum ya neyse.
Ben hayatta yalnız durdum ayakta olduğu kadarıyla.Hep doluydu çevrem.Ama herkes gibi arkadaşlarımın,dostlarımın verdiği o heyecana kaptırıp kendimi aslında benim de herkes gibi aslında yalnız olduğunu unutmadım.Olaylar olur,sevinirsiniz.'Birileri' sizi çok mutlu edebilir.Hatta rüya gibi zamanları bulutların üzerinde geçirebilirsiniz.Ama bu içinizde ki yalnızları kovmaya yetmez.Çünkü o hep yanınızdadır.Bırakmaz peşinizi.Onunla yaşamak,gerçekle yaşamak demektir.Ben o yolu tercih ettim.Ve yalnızlığımla yürüyorum.Neyse.Durum bu sayın seyirciler.
Bu arada hala o durakta ki akli dengesi bozuk yaşlı teyzeyi göremedim.Hep bekliyorum ama.umutlarımı bir çok konuda kaybetsem de o konuda kaybetmek istemiyorum.Gelse her halde boynuna atlarım.Ama galiba gelmeyecek.Ama emin olun ben her o duraktan otobüse bindiğimde bekleyeceğim.Gelmeyeceğini bile bile.
Benim gibi yapın.Umutlarınızı kaybetmeyin.Yaşamak adına bu gerekli.Zaman o beklenileni yanına alıp gidene kadar bekleyin.Ben şu aralar pek umutsuzum.Ama olsun umutlarımın bir gün geri gelmesini bekliyorum umutla.Her sabah kalktığımda kontrol ediyorum zihnimin en ücra kısımlarını.Şu ana kadar gelmediler.Belki gelmeyecekler.Ama beklemek güzel.Hele anlamlıysa beklenen....
Başlık 'cuk' diye oturdu bu sefer.Neyse.Bugün bir şeyler paylaşacağım yine.Tabii ki Powerwolf'un bir konser çekimini.Adamlar Hristiyanlık üzerine şarkı yapıyorlar.Benim Hristiyanlarla alıp veremediğim olmadığı için sıkıntı yaşamıyorum.Adamların sanatına bakıyorum.Gitarist iki kardeş,bir tenor vokal ve twin pedalcı kel dostumuz var bu grupta!Bu kadar mı?Hayır bir adet klise orgu(!) çalan arkadaş var.Klavye deniliyor da olabilir.:Tam bilmiyorum.Çok hareketli,canlı bir grup.Dinleyin derim.Severim kendilerini.Hareketleri garip gelebilir.Ama emin olun zamanla alışıyorsunuz ve sevmeye başlıyorsunuz.Sizleri Greywolf kardeşlerin o mükemmel uyumlu gitarları ve vokalimiz Attila Dorn ile baş başa bırakıyorum.Die die dynamite!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Ne yorumlar gördüm zaten yoktular..